برنج گیلان یا برنج مازندران
برنج گیلانی : موقعیت جغرافیایی استان گیلان و جایگاه منحصربه‌فردآن و نیز نزدیکی به کوه و دریا همه و همه دست‌به‌دست هم می‌دهند تا محصولی با عطروطعمی فوق‌العاده تولید شود.استان گیلان به دلیل بارندگی فراوان در فصل‌های پاییز و زمستان این امکان از کشاورزان صلب می‌کند تا برای بار دوم در مزارع خود برنج کشت کنند. کشاورزان گیلانی بعد از برداشت برنج گیلانی در فصل تابستان مزارع کشاورزی را به حال خود رها می‌کنند تا سال زراعی بعد، یعنی هیچ‌گونه گیاهی در مزرعه کاشت نمی‌کنند؛ اما در استان مازندران به دلیل متفاوت بودن آب‌وهوا نسبت به گیلان، شرایط فرق می‌کند در استان مازندران کشاورزان مازندرانی نهایت استفاده را از مزارع خود می‌برند. برای مثال بعد از برداشت اول بلافاصله زمین را برای کشت دوم آماده می‌کنند. سپس بعد از کشت دوم انواع سبزی‌ها مانند لوبیا، ترب، باقالا مازندرانی و… در مزرعه کاشت می‌کنند.
کاشت سبزیجات بعد از کاشت برنج در مازندران
حاصلخیزی مزارع
استفاده پی‌درپی از مزارع در مازندران باعث می‌شود تا زمین‌های کشاورزی حاصلخیزی خود را از دست بدهند.
لذا کشاورزان برای جبران کمبود مواد مغذی برای رشد محصولات خود ناگزیر به استفاده از کودهای شیمیای می‌شوند.
کودهای شیمیای کمیت محصولات را فدای کیفیت می‌کنند.
محصولات حاصل از کودهای شیمیایی عطروطعم محصولات طبیعی و ارگانیک را ندارند؛ اما در مقابل در استان گیلان برخلاف استان مازندران به‌پاس شرایط منحصربه‌فرد آب و هوایی کشاورزان فقط یک‌بارزمین‌های کشاورزی را کشت می‌کنند.این امر باعث می‌شود تا زمین مورد کشت برای کاشت دوباره حاصلخیزی خود را به کمک کشاورزان به دست آورد. زمین‌های کشاورزی در استان گیلان در زمستان به‌وسیله تجهیزات پیشرفته برای بهبود حاصلخیزی شخم زده می‌شوند؛ و برای حاصلخیز کردن زمین برخلاف کشاورزان مازندرانی از کود حیوانی استفاده می‌کنند.
بنابراین می‌توان نتیجه گرفت برنج گیلانی به دلیل حاصلخیز بودن زمین و شرایط آب و هوایی عطروطعم و کیفیت بهتری نسبت به برنج‌های مازندرانی دارند.
خواب مزارع کشاورزی برای حاصلخیزی بیشتر
